,

Boom odwiedzających „Goya e il mondo moderno” w Mediolanie

przez Magdalena Jurkowska

Mediolan oddaje hołd Goyi. Wystawę, na tematy drogie hiszpańskiemu malarzowi i o jego związkach z ówczesną mu epoką i współczesnością, można podziwiać w Mediolanie, w Palazzo Reale, od 17 marca do 27 czerwca bieżącego roku. Ekspozycja cieszy się rekordową popularnością.

W minione weekendy i Wielkanoc około 27 000 osób odwiedziło wystawy w całych Włoszech. To rekordowa obecność i Włochy, prezentują się wobec tych danych jako kraj prawdziwych „degustatorów” dziel sztuki. Wśród najpopularniejszych wystaw znajdują się najnowsze ekspozycje. Wśród nich te w Rzymie, poświecone Caravaggio i impresjonistom oraz mediolańska zadedykowana Goyi.

Na wystawie po tytułem “Goya i świat współczesny” znajduje się 185 prac Goyi i malarzy, którzy się nim inspirowali z 15 krajów. Wystawa poświecona aragońskiemu malarzowi wzbogaciła ofertę kulturalną wiosny mediolańskiej, jako wydarzenie o wielkim sukcesie,. Wystawa analizuje relacje
i związki artystyczne między Goya i innymi słynnymi malarzami współczesnymi. „Goya e il mondo moderno” bazuje się na analizie tematów drogich malarzowi aragońskiemu: nowe społeczeństwo i jego obraz, wyrażanie podmiotowości i reakcje gestów oraz przemoc. Dzieło Goyi jest uważane za punkt odniesienia dla ruchów stylistycznych, które miały wkład w definiowanie sztuki XIX wieku i XX wieku: impresjonizmu, symbolizmu, ekspresjonizmu, surrealizmu.

Ekspozycja jest podzielona na pięć sekcji:  Il lavoro del tempo, (Praca czasu),gdzie znajdują się portrety i autoportrety odnowionej analizy podmiotowości  w odniesieniu do społeczeństwa współczesnego (Goya konfrontuje się tutaj z David, Delacroix, Soutine). Potem La vita di tutti i giorni, (Życie codzienne), w której dzieła artysty dialogują z takimi autorami, jak Daumier, Grosz, Kirchner, Victor Hugo. Kolejna sekcja to Comico e grottesco (Komiczne i groteskowe), która przedstawia aspekty najbardziej absurdalne świata współczesnego, kierując się jednym z ulubionych kluczy analitycznych malarza hiszpańskiego (ryciny Goyi wyprzedzają  dzieła Miró, Picasso, Klee). I jeszcze La violenza (Przemoc), z reprezentacjami wojny i jej dramatycznych konsekwencji (okrutne obrazki Goyi razem z tymi Music, Dali, Guttuso, Picasso). I na koniec Il grido (Krzyk ), gdzie się powraca do twarzy „podmiotowości” podziwianej w pierwszej sekcji wystawy, zdeformowanych przez terror, zredukowane do cieni tego, czym były (tutaj artyści tacy, jak Pollock, Kiefer, Bacon, Saura demonstrują, że czerpali ze spadku malarza hiszpańskiego).

Wśród arcydzieł, które mogą podziwiać odwiedzający Palazzo Reale znajdują się „Autoportret Goyi” przechowywany w Museo del Prado w Madrycie czy Mujer con mantilla Pablo Picasso z Muzeum Picasso z Barcelony. Ciekawe są prezentacje życia codziennego Goyi: L’arrotino z Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie i  La lattaia z Museo del Prado, ale także liczne ryciny hiszpańskiego artysty z  Biblioteki Narodowej w Madrycie. W tematyce atmosfery groteski utrzymane są Lampo nero Paul Klee z Collezione Surroca w Barcelonie i Donna e uccelli nella notte Joan Mirò. Słynne tony ponure Goyi możliwe jest docenić w szczególności w dziełach La decollazione i Il rogo, obok gwałtownych Madre con bambino morto Picasso z Reina Sofia z Madrytu. Obok nich Trionfo della morte, dramatyczne płótno Guttuso, z Galleria Nazionale d’Arte Moderna z Rzymu. Wystawę zamykają dzieła o silnym wydźwięku emotywnym Cristo nell’orto degli ulivi Goyi i, gigantyczny La grande moltitudine 1963 Antonio Saura,

Francisco Goya żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku uważany jest za „Ojca współczesnej sztuki” i reprezentuje figurę fundamentalną  i ogniskową, żeby moc zrozumieć współczesny świat
i żeby poznać to, co realnie zamknięte jest we współczesności. Obecność irracjonalności, ważność ciała, terror, stałość strachu, to tylko niektóre z aspektów, które wywołują  obrazy i obrazki Goyi z ich intensywnym i rozpoznawalnym światłem. Niewielu jest artystów, którzy bezpośrednio i nie bezpośrednio, poruszali się w jasności takiego światła czyniąc własnymi te tematy i umieszczając widza na pozycji z możliwością zrozumienia niespokojnej formy świata, w którym żyjemy.

Informacje  szczegółowe:

http://www.comune.milano.it/dseserver/webcity/portale/palreale.nsf/index.htm?readForm&settore=MCOI-66DHPH_HP

Poprzedni

Mieszkanie (nie) do wynajęcia

Wypadek pociągu w Alto Adige

Następny

Dodaj komentarz