Neapol

Facebook Like Tweet Pin LinkedIn Yummly Print

Neapol to miasto w południowych Włoszech, stolica regionu Kampania. To także drugie, co do wielkości włoskie miasto oraz jedno z najbardziej zaludnionych miejsc w Europie. Będąc we Włoszech możecie spotkać się z różnymi nazwami Neapolis z gr. znaczy tyle, co ‘’Nowe Miasto’’

Miasto” ,Napule (w języku neapolitańskim) oraz Partenope
,nazwa ta pochodzi z początków istnienia miasta i odnosi się do kultu syreny o tym samym imieniu i najczęściej używana Napoli. Mieszkańców Neapolu nazywamy Neapolitańczykami (napulitane).Nie będę opowiadać w tym miejscu o historii miasta, wspomnę jedynie, że datuje ona swoje początki na V w p.n.e. więcej opowiem przy okazji opisów przepięknych zabytków Neapolu, gdyż wydaje mi się, że to o wiele ciekawsza forma. Neapol to miasto o bardzo specyficznym klimacie, sam fakt, że na każdym kroku spotykamy się z historią sprawia, że jest jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystów włoskim miast.

Jak mówią sami neapolitańczycy, to miasto muzyki i słońca, to miasto gdzie życie nigdy nie zamiera i w zasadzie o każdej porze dnia i nocy można tu spotkać zatłoczone ulice. Chciałabym wam pokazać Neapol troszkę z innej strony odbiec od przewodnika turystycznego a to, dlatego, żebyście mogli zrozumieć, jaki naprawdę jest Neapol, co jest ważne dla jego mieszkańców i co powinniście wiedzieć, kiedy być może pewnego dnia wybierzecie się tam z wycieczką. Jak już wcześniej wspomniałam chciałabym odbiec od przewodnika turystycznego, dlatego też opowiem wam nie tylko o wspaniałych zamkach Neapolu, czy wypełnionych po brzegi muzeach, ale zabiorę was na wycieczkę po takich miejscach jak Sanita czy Forcella, opowiem o codziennym życiu mieszkańców miasta o ich zwyczajach i trudach a przede wszystkim zwrócę waszą uwagę na symbole, z którymi utożsamiany jest Neapol. Napisałam na moim, blogu, że Neapol to miejsce, które można kochać lub nienawidzić mam nadzieje, że po lekturze będziecie w stanie go po kochać tak jak ja.

Zabytki Neapolu

Wśród wielu zabytków Neapolu na większą uwagę na pewno zasługują zamki jakie znajdują się w mieście :Castel dell’ Ovo, Palazzo Reale , Maschio d’Angioino czy Castel Sant’ Elmo. Pewnie nie wszyscy wiedzą, że w Neapolu jest aż siedem rezydencji królewskich te pozostałe to: Reggia di Capodimonte, Castel Capuano, Castello Aselmeyer i wreszcie pozostałości po Castello del Carmine. Zacznę może od mniej znanych czyli od Castello Aselmayer i del Carmine.

Castelo Aselmayer-neogotyczna perełka
To jedna z mniej znanych rezydencji królewskich w mieście. W prawdzie nie należała do rodziny królewskiej, bo jej właścicielami byli principia di Partanna, ale jest na tyle okazała, że warto o niej wspomnieć.
Zamek powstał w 1902 r. na Corso Vittorio Emanuele, jako siedziba rodziny Grifeo. Zaprojektowany przez anglo -neapolitańczyka Lamont Younga, dwa lata później jednak został sprzedany bankierowi Karolowi Aselmayer, od którego to nazwiska rezydencja wzięła swoją obecną nazwę. Zamek jest jednym z najznakomitszych przykładów architektury neogotyckiej w mieście. Widać tu bardzo ładnie ”znaki firmowe” architekta tj. elementy elżbietańskie i Tudor oraz połączenia neogotyku z gotykiem angielskim. Te wszystkie elementy nadają zamkowi charakter średniowieczny. Rezydencja często nazywana jest też Castello Grifeo od nazwiska pierwszych właścicieli obiektu.
W pobliżu zamku wybudowano już trochę później wille w podobnym stylu, a w latach 50-tych zeszłego stulecia zabudowano większa część wzgórza wykorzystując, jako fundament skaliste nachylone podłoże.
Pomysłodawcą takiego rozwiązania był Michele Capobianco. Dzisiaj Parco Grifeo to jedno z najdroższych miejsc w Neapolu, za metr kw. zapłacimy tutaj od 10-12 tys. euro jak podają źródła.

Castello Carmine

Chociaż po fortecy dzisiaj zostały tylko dwie wieże to jednak warto przypomnieć jej krótką historię. Zamek został wybudowany w 1382 prze Karola III Z Durazzo, w pobliżu wieży nazywanej Sperone. Forteca stała się częścią murów obronnych w południowej części miasta. Na przełomie wieków twierdza była wiele razy restaurowana jednak dzisiaj możemy już tylko zobaczyć dwie wieże, które są pozostałościami po zamku. Jedna z nich to Torre Spinella z czasów Aragonów. W czasie przewrotu Masaniella (1647-1648) twierdza była siedzibą przywódcy mieszczan Gennaro Annese.
Zamek Królewski -Capodimonte

Budowę zamku zaczęto 9 września 1738 r. z polecenia Carlo di Borbone, pracami kierował architekt Giovanni Antonio Medrano.
Z rozkazu władcy miała powstać na Capodimonte rezydencja dla dworu oraz zaplecze do polowań na, które bardzo chętnie zjeżdżali się do Capodimonte możni z całej Italii.
Jednak z biegiem czasu z małej rezydencji dworskiej powstał przepiękny pałac, król postanowił bowiem umieścić w nim Kolekcję Farnese , którą odziedziczył po swojej matce Elżbiecie.W 1760 Ferdynand IV polecił Ferdinando Fuga powiększenie pałacu oraz zajęcie się otaczającym go ogrodem.W 1787 powstało tu Laboratorium restauratorskie pod pieczą Federico Andersa .Po rewolucji w 1799 r , kiedy to król Ferdynand uciekł do Palermo zabierając ze sobą najcenniejsze dzieła , pałac zajęły wojska gen Championneta , rabując najcenniejsze pozostałe dzieła. Pomiędzy 1806-15 rezydencja była siedzibą Józefa Bonaparte a później Joachima Murat.

Pałac został prawie od nowa umeblowany, przystosowany do wymagań nowych władców. Większość eksponatów została przeniesiona do Muzeum Archeologicznego. W 1815 Ferdynand IV wrócił z wygnania i pałac na nowo stał się rezydencją królewską. Zostało przeprowadzone szereg prac restauratorskich ,ozdobiono komnaty królewskie oraz Salone delle Feste. Przez lata przechodziła w różne ręce i każdy z nowych właścicieli dodawał jakieś elementy w wystroju pałacu.

Dzisiaj ta piękna rezydencja znajduje się przy via Miano.
Nie będę opowiadać o historii pałacu, wspomnę jedynie, iż od 1957 r. w murach pałacu ma swoją siedzibę Museo di Capodimonte. Co można zobaczyć w Muzeum? Otóż na pewno komnaty królewskie ,przepiękną salę balową, bogate zbiory ceramiki , obrazy między innymi Pitera Bruegla oraz Tycjana ,tryptyki takich mistrzów jak Joosa van Clav’e.
Warto też zobaczyć kolekcję Farnese oraz przepiękny ogród.

Z pałacem związana też jest pewna ciekawostka.Otóż to właśnie tu została wypieczona w królewskiej kuchni pierwsza ”nowoczesna pizza” w 1889 r.
którą nazwano potem imieniem królowej Małgorzaty 🙂
Godziny otwarcia
Otwarte cały tydzień od 8.30 do19.30.
Bilet
Cały bilet € 7, 50 + 2, 50 dodatek na wystawy, po godz.14 € 6,50
Ulgowy € 3, 25 + 1, 75 suplement na wystawy, dla wszystkich obywateli UE od 18 e i 24 lat
Darmowy dla obywateli UE poniżej 18 lat oraz powyżej 65 anni,
ARTECARD: CAMPANIA ARTECARD

Dzieła Tycjana

Picasso

Caravaggio

Niektóre z elementów wystroju pałacu

Wybrane wnętrza pałacu

Niestety w pałacu znajduję sie prawie 100 pomieszczeń, nie sposób pokazać wszystkich. Dlatego też bardzo zachęcam do zwiedzenia pałacu, bo naprawdę warto. Tu taka mała uwaga w godzinach 13-14 możecie trafić na przerwę, dlatego też, pomyślcie o tym planując zwiedzanie.

Zamek Capuano

Turystom odwiedzającym Neapol właściwie pokazuje się 4 zamki /pałace znajdujące się w mieście.W tej kategorii postanowiłam wam pokazać również te ,o których nie mówi się zbyt często.Takim właśnie miejscem jest Zamek Capuano, jeśli byliście w Neapolu
to na pewno przechodziliście obok niego wiele razy.Po Castel dell’ Ovo jest to najstarszy zamek w mieście jego mury pamiętają czasy Normanów, których mieszkańcy miasta nazywali ”ludźmi północy”.

Na polecenie króla Sycylii Guglielmo I w 1140 r zaczęto wznosić mury zamku. Nazwa zamku pochodzi od Porta Capuana , która otwierała drogę do antycznej Capuii. Castel Capuano znajduję się na via dei Tribunali jego mury goszczą sekcję Sądu cywilnego w Neapolu.

Wróćmy jednak jeszcze przez chwile do historii zamku, bo jest bardzo ciekawa. Otóż , Castel Capuano jak już wcześniej wspomniałam od razu został siedzibą królów normańskich , spełniał więc rolę reprezentatywną oraz obronną, na co wskazują potężne mury oraz kształt zabudowy.Wykopaliska z XIX w potwierdziły ,że zamek został zbudowany na miejscu ,w którym za czasów Imperium Romanum stało Gymnasium.
Miejsce to zostało z biegiem czasu przekształcone w cmentarz , fakt ten został potwierdzony podczas wykopalisk znaleziskiem licznych szczątków spoczywających tu zmarłych.

W 1220 r za czasów panowania Federyka II wygląd zamku został przystosowany bardziej na rezydencję królewską, tracąc przy tym elementy charakterystyczne dla twierdzy obronnej. W 1279-82 zaczęto budowę Castel Nuovo i to on przejął funkcje reprezentatywne, w Castel
Capuano gościli ciągle jednak członkowie rodziny królewskiej oraz inni znakomici goście jak np Francesco Petrarca .W zamku odbywały się też ważne wydarzenia takie jak np. ślub Karola z Durazzo (Karol II , król Węgier , Neapolu) z Małgorzatą Sanseverino. W zamku doszło również do morderstwa , pozbawiono w nim życia Luigi III d’Angió w 1432 r.
Zamek w swojej historii ma też bardzo polski akcent , otóż to właśnie tu odbyły się zaślubiny Bony Sforza z Zygmuntem I Starym w 1517 r.Zamek był świadkiem wielu intryg królewskich szczególnie za panowania Joanny I i pewnie wiele mógłby opowiedzieć , gdyby tylko mógł przemówić : -) W 1503 r. kiedy to Neapol był pod koroną , króla Hiszpanii Castel Capuano po raz pierwszy zagościł w swoich murach sąd.
Castel Capuano przeszedł wiele renowacji, które powoli zmieniały jego wygląd przystosowywując jego aspekt zewnętrzny do panujących stylów architektonicznych i tak w 1858 w zasadzie zatracił wygląd antycznej twierdzy. Balkony zamieniono na okna , obtoczono zamek 3 stronnym chodnikiem , zamieniono emblemat Burbonów na herb rodu Savoia. Wejście zdobi piękny emblemat orła -symbol rodu Hasburgów. Po za tym warto też spojrzeć na zegar zdobiący wieże

z 1858 r.

VICTORIUS EMMANUEL II ITALIAE REX
POPULORUM AMORE ATQUE SUFFRAGIIS CONSTITUTUS
OPERA QUAE IN FORO
SICILIARUM REGIS AUCTORITATE
ANNO R. S. MDCCCLVIII INCHOATA FUERANT
SPLENDIDIUS PERFICIUNDA CURAVIT
ANNO MDCCCLXI REGNI ITALIAE I

Napis pod zegarem

Po za tym wnętrza zamku zdobią przepiękne freski, które można podziwiać W Salone dei Busti ,Saloncino dei Busti czy Bibliotece.

A oto zdjęcia z ostatniej renowacji zamku 🙂

po

po

po

Castello Reale
Zamek Królewski znajduje się na piazza Plebiscito i obok Reggi di Capodimonte to najwspanialszy pałac w mieście.

Zbudowany w 1600 roku przez Domenico Fontana na rozkaz vice króla Fernando Ruiz de Castro , który spodziewał się odwiedzin króla Hiszpanii Filipa III , która niestety nigdy nie doszła do skutku. Pałac był przez lata rezydencją vice króli hiszpańskich, potem austriackich
aby w końcu stać się siedzibą Burbonów. Po zjednoczeniu Włoch pałac stał się siedzibą rodu Savoia.
W 1837 r. w zamku wybuchł pożar, który zniszczył bardzo sporą część wystrojów w końcu 1858 po pracach konserwatorskich odzyskał swą dawną postać a oprócz tego wprowadzono kilka nowych elementów do
wystroju. W tym właśnie czasie powstał SALONE DELLE FESTE

Salon zachodni

Salon wschodni.

Dobudowano Teatr San Carlo i ozdobiono tynkiem dekoracyjnym tzw. boniowaniem fasadę od strony morza.

1888 za sprawą Umberto I wnęki na zewnętrznej fasadzie pałacu zostały wypełnione ogromnymi statuami panujących władców.

Ale wróćmy do wnętrza pałacu, bo naprawdę jest, co zobaczyć.
Tak, więc wchodząc znajdziemy mały hol gdzie można kupić bilety, które kosztują 4 euro.Kasa jest czynna, od 9 – 19 więc na pewno nie zabraknie wam czasu, aby zrobić sobie wycieczkę po pałacu.

Zacznijmy od Apartamentów Królewskich

Apartamenty zostały włączone do zwiedzania w 1919 roku
i właściwie zachowały swoją dawną formę. Niestety po II wojnie światowej zostały zniszczone nie, które pokoje królewskie w tym łazienki nie, które sypialnie i kuchnie, dlatego też są wyłączone z zwiedzania.

Z zachowanych dzieł malarskich możemy podziwiać apartament królowej
Po Apartamentach królewskich przejdziemy na pierwsze piętro gdzie między innymi będziemy mogli zobaczyć dalszą część Apartamentów Królewskich na piętro wejdziemy po przepięknych schodach z białego marmuru nazywanych Schodami honoru które prowadzą między innymi do

Kaplicy królewskiej
(sala XXX)
Pomysłodawcą kaplicy był Cosimo Fanzago w XVII w.
Było to nie tylko miejsce kultu religijnego, ale centralny ośrodek życia kulturalnego na przełomie XVII i XVIII W.
Kaplica jest pod wezwaniem Wniebowstąpienia Marii Panny.

Teatr Królewski
(sala I)

Teatr powstał 1768 r. jego twórcą był Ferdinando Fuga .Niestety podczas II wojny światowej uległ bardzo dużym zniszczeniom.Między innymi zostały zniszczone nie, które z 12 posągów rzeźbiarza Angelo Viva reprezentujące Apolla, Minerwe i Merkurego oraz 9 muz.

Sala Dyplomatyczna
(sala II )

Komnata ta nazywa jest także Przedpokojem Królewskim ponieważ
łączy się z Salą Tronową .
Sala ozdobiona jest arrasami ,licznymi złoceniami i obrazem Francesco
de Mura.

Pokoik Neoklasyczny
( sala III )

Na środku komnaty znajduje się piękna rzeźba Nimfy latającej dzieła
G.De Crescenzo.Salę zdobią piękne obrazy przedstawiające ślub
Marii Teresy i Marii Luizy z Burbonów.

Drugi przedpokój jego Królewskiej Mości
( sala IV )

Ozdobiona pięknymi freskami B. Corenzio przedstawiającymi założyciela
królestwa Aragonów w Neapolu Alfonso il Magnanimo.

Trzeci przedpokój
( sala V)

Przedpokój zdobi piękny arras Pietro Duranti ,który przedstawia działalność królewskiej tkalni arrasów.
Sufit ozdobiony w 1818 przez Giuseppe Cammarano .

Komnata tronowa
(sala VI )

Castel Nuovo czyli Maschio Angioino

Castel Nuovo to twierdza warowna, która jest jak gdyby wizytówką miasta.
Wybudowany, w 1279 – 1282 jako twierdza mająca na celu obronę miasta od strony morza , zbudowany na planie nie regularnego czworokąta w stylu gotyckim z 4 wieżami mającymi na celu poprawić widoczność z zamku oraz bronić skarbu Aragonów. Otoczony fosą, której część zachowała się do czasów dzisiejszych. Ponieważ często wielu turystów ogląda tylko zewnętrzną część zamku, postanowiłam zaprosić Was na wycieczkę po zamkowych komnatach. Co więc kryje w swoich murach Maschio Angioini? Chyba najlepiej zachowaną komnatą zamkową jest Capella Pallatina.

Oddaje w całości styl dawnego wystroju warowni , jej wnętrza zachowały prawie oryginalny wygląd .Capella Pallatina poświęcona św. Barbarze kryje na swoich murach pozostałości fresków na malowanych przez nie kogo innego jak mistrza Giotto .Niestety większość z nich została zniszczona, zachowały się tylko nie liczne ślady. Capella została zbudowana około 1350 r.

W 1442 r zamek został znacznie przebudowany , właścicielem warowni została dynastia Aragonów w osobie Alfonso d’Aragona ,on to zaprosił do zamku mistrzów florenckich i katalońskich aby nadali twierdzy mniej warowny charakter.
Przy tej właśnie renowacji zamek doczekał się 5 wieży a pozostałe 4 znacznie obniżono, zburzono też część murów obronnych otaczających zamek.
Aby zasygnalizować potęgę dynastii Aragonów Alfonso d’Aragona kazał wybudować Luk Triumfalny.

z białego marmuru, który miał sygnalizować zwycięstwo nad Francuzami. Luk stoi przy wyjściu do zamku i możemy go podziwiać do dzisiaj.

Po przejściu łuku znajdziemy się na dużym dziedzińcu, z którego możemy wyruszyć na dalszą wycieczkę po zamku.

Schodami prowadzącymi z dziedzińca dojdziemy do apartamentów

królewskich oraz do wspaniałej Sala dei Baroni.
Komnata ta nosi nazwę po incydencie, który miał miejsce w 1486.•Wtedy to Ferante d’Aragona zgromadził w tej właśnie sali wszystkich baronów z całego królestwa po to, aby ich aresztować. Dzisiaj Sala Baronowa mieści w swych murach Konsylium Komunalne. Sala ma prawie 30 metrów wysokości.
W 1734 zamek przestaje być rezydencją królewska na tronie zasiada Carlo di Borbone ,który gruntownie renowuje warownie.
Sam jednak przenosi się do pobliskiego Zamku Królewskiego na Piazza Plebiscito. Zamek doczekał się jeszcze jednej renowacji w 1823 r. Ostatnim ważnym historycznie wydarzeniem, jakie miało miejsce w jego murach było ogłoszenie powstania Republiki Partynopejskiej w 1799 r. Dzisiaj w jego murach gości Muzeum Civico. Ponieważ zamek mieści mnóstwo komnat i całe opisywanie każdej komnaty zajęłoby mnóstwo miejsca i czasu, dlatego pokaże to, co warto w muzeum zobaczyć.

EKSPONATY

Madonna z dzieciątkiem na tronie.XV w Francesco Laudana.

Kaplica zamkowa

Warto także zobaczyć zamkowe wykopaliska….

CASTEL DELL’OVO

Castel dell’ Ovo to bardzo wyjątkowy zamek, jest chyba jedyną budowlą Neapolu, która w zasadzie pamięta całą historię miasta od Etrusków po współczesność.
Chociaż jest najmniejszy i nie pozorny to kryje się w nim ogromna moc, otóż jedna z legend Neapolu mówi, że dopóki ukryte w nim jajko pozostanie niezniszczone tak długo Neapol będzie istniał.
Właśnie od jajka, które ukrył w murach zamku Wirgiliusz budowla wzięła swoje imię, czyli dell’Ovo (ovo -jajko).

To tyle o historii, żeby nie zanudzać…Co można zobaczyć w zamku?

TORRE NORMANDIA

Zbudowana przez Guglielmo il Malo w 1154 r podczas prac konserwatorskich prowadzonych przez architekta Buono.
Torre Normandia miała chronić zamek od południa gdzie skała znacznie się obniża, część łącząca zamek z stałym lądem była chroniona natomiast przez wieże Colleville.

IL RAMAGLIETTO

Jak wiadomo zamek pierwotnie służył, jako twierdza wojenna tak też, w 1693 kiedy to miasto było pod panowaniem Hiszpanów conte z Santo
Stefano zadecydował o przebudowie Castel
dell’ Ovo do celów militarnych. Zamek potrzebował unowocześnienia i do tego właśnie celu zbudowano taras mogący pomieścić aż 60 armat. Tak właśnie powstało Ramaglietto. Niestety budowa trwała dość długo gdyż Ramaglietto parę razy zostało doszczętnie zniszczone.

W końcu ukończono budowę i ostatecznie Ramaglietto mogło pomieścić 60 sztuk ciężkiej artylerii.

SALA ITALIA

To jedna z komnat zamkowych odbudowana przez Hiszpanów po osunięciu się ,które miało miejsce w 1530 r .Pomieszczenie nie jest zagospodarowane czasem można tu zobaczyć jakąś wystawę.

CHIESA DAL SALVATORE

Stworzona przez mnichów bazylianów poświęcona kultowi św. Salvatora.

KOśCIół śW PIOTRA

W przeciwieństwie do kościoła św. Salwatora kościół a raczej kaplica poświęcona św. Piotrowi to neoklasyczna bardzo prosta budowla. Odrestaurowana w 1847 r na wzór kaplicy zbudowanej przez mnichów
z 1324 r.

SALA DELLE COLONNE

Czyli sala kolumnowa znajduje się na skale jakby zrośniętej z Monte Echia nazywanej od najwcześniejszych wieków Megaris. Na tej właśnie wysepce kiedy w I wieku przed Chrystusem

znajdowała się wspaniała Villa di Lucolo.
Sala kolumnowa jest właśnie pozostałością Villi di Lucolo.