Styczeń to dla Florencji miesiąc międzynarodowych pokazów mody dla pań, panów i dzieci oraz targów tekstylno-odzieżowych i wielu towarzyszących im imprez kulturalnych. To właśnie we Florencji (a nie w Mediolanie!) przeszło 50lat temu odbył się pierwszy pokaz mody włoskiej!
Pitti Immaine to jedne z najważniejszych na świecie pokazów mody, a zarazem instytucja zajmująca się badaniem najnowszych trendów mody, potrzeb konsumentów oraz ewolucji globalnej gustu, jednocześnie trzymająca pieczę nad wieloma inicjatywami kulturalnymi. Aktualnie do wystaw organizowanych przez Pitti Immagine należą: mające miejsce we Florencji Pitti Immagine Uomo (pokazy kolekcji męskiej), Pitti Woman Pre-collection (przed-kolekcje mody damskiej), Pitti Immagine Bimbo (kolekcja mody dla dzieci 0-14 lat), Pitti Immagine Filati (kolekcje dzianin), Fragranze (kolekcja perfumerii artystycznej i wyborów dla ciała i domu), Taste (produkty i kultura gastronomiczna) oraz odbywające się w Mediolanie: Touch!, neoZone, Cloudnine (kolekcja mody damskiej), ModaPrima (kolekcja mody organizowane dla dużych dystrybutorów). Większość pokazów odbywa się dwa razy w roku – prezentowane są kolekcje wiosenno-letnie i jesienno-zimowe.
Istniej również Fundacja Pitti Discovery, która realizuje wiele imprez kulturalnych oraz badawczych, stawianych w odniesieniu do mody lecz posługujących się innymi środkami ekspresji (sztuki wizualne, design, architektura, kino, fotografia, reklama, muzyka).
Historia Pitti sięga lat 50tych, a za jej początek, jak i za datę narodziny włoskiej mody uznaje się dzień 15 lutego 1951r., kiedy to we Florencji (a nie w Mediolanie!) w Villa Torrigiani, przy ul. via dei Serragli odbył się pierwszy pokaz mody włoskiej. A wszystko za sprawą Giovanniego Battisty Giorginiego, jednego z głównych bohaterów wymian komercyjnych między Florencją, Toskanią i bogatymi przedsiębiorcami północnoamerykańskimi, eksperta sprzedaży, lubującego się w pięknie, ukształtowanego w atmosferze anglomana i kosmopolitycznej Florencji lat trzydziestych. To on przekonał garstkę dziennikarzy i kupców amerykańskich, którzy przybyli do Europy na dni mody w Paryżu, aby obejrzeli również pokaz w jego domu we Florencji. Gwiazdami tego wieczoru były m.in. siostry Fontana, Jole Veneziani, Fabiani, Simonetta, Germana Marucelli, Pucci, Noberasco, Carosa, Schuberth itp. Wprawdzie publiczność była nieliczna, jednak wieczór ten okazał się wielkim triumfem, dał początek szybko rozprzestrzeniającemu się fenomenowi, także w ekonomii i wizerunku międzynarodowym Włoch. Co więcej, Giorgini nadał pokazom we Florencji obecny i unikatowy charakter, rozumiał, że aby odnieść sukces moda włoska nie może naśladować harmonijnej Wysokiej Mody francuskiej, lecz z nią kontrastować dzięki fantazji, prostocie kroju, świadomemu użyciu koloru i dekoracji oraz subtelności materiałów. Dzięki jego pomysłowi, praktyczności, niższej cenie dobrej jakości ubrań i użyciu lżejszych tkanin moda włoska szybko stała się symbolem nowego stylu życia.
W 1952 roku pokazy zastają przeniesione Białej Sali Pałacu Pitti, gdzie będą odbywały się aż do 1982r, a w 1954r zostaje zbudowane Centro di Firenze per la Moda Italiana (CFMI), instytucja, która będzie organizowała wszystkie wystawy. W 1955r na wystawę przybywa już 500 kupujących i 200 dziennikarzy i jest to największe spotkanie europejskie danej sekcji w tym czasie.
Na początku lat 60-tych Biała Sala jest już legendą mody i ma absolutny prestiż, przybywają tu m.in. Galitzine, Ken Scott, Lancetti, Valentino, Krizia, Mila Schön.
W 1963 odbywa się pierwszy zbiorczy pokaz mody męskiej. Dochodzi również do pierwszych konfliktów pomiędzy nowymi nazwiskami projektujących stroje bardziej codzienne a grupą zwolenników Mody Wysokiej. Ci ostatni są spychani do Rzymu i Paryża -po raz kolejny Giorgini demonstruje swoje idee na przyszłość strojów, ale jego prezydentura osiąga kres – w 1965 opuszcza instytucję, a jego miejsce dwa lata później zajmuje Franco Tancredi, który kontynuując wizję poprzednika, od razu podpisuje porozumienie z Camera Nazionale Della Moda – pokazy Mody Wysokiej zostają przeniesione do Rzymu, podczas gdy kolekcje Boutique i Maglieria, a więc mody bardziej codziennej pozostają we Florencji i tu się rozwijają.
W latach 70tych pokazy Pitti stają się centrum dla odzieżowego przemysłu włoskiego i europejskiego. W 1972 ma miejsce pierwsza edycja Pitti Uomo obejmująca odzież i akcesoria męskie, a w 1975 – pierwsze Pitti Bimbo, prezentujące dzież wysokiej jakości dla dzieci i lansujące idee mini-pokazów. W 1977r – Pitti Filami stają się szybko punktem odniesienia dla producentów i stylistów odzieży. Pitti Casa (1978)
Tancredi aby jak najsilniej związać się z przemysłem, także w mniejszych sektorach staje się współpracownikem dystrybucji w Europie, USA i Japonii. W Pałacu Pitti można jeszcze sporadycznie zobaczyć asy takie jak Palazzo Pitti Armani, Albini e Missoni, ale dla pokazów damskich prét-a-porter gwiazdą staje się Mediolan.
W latach 80tych załamuje się prestiż mody we Florencji, zostaje zamknięta Biała Sala Pałacu Pitti, a pokazy kolejno przenoszą się do nowych hal Fortezza da Basso, które stają się prawdziwą marką fabryk oznaczanych etykietą Made in Italy. Równocześnie rodzi się potrzeba stworzenia lepiej zorganizowanej strukturalnie instytucji organizacyjnej i wobec tego w 1983 CFMI powołuje organizację Centro Moda srl, chce również nakłonić największych przedsiębiorców do administrowania pokazów. Pomysł podłapuje Marco Rivetti, który odkrywa nadzwyczajny dwumian fabryka-styliści. Rozpoczyna się polityka „Eventów”, w 1988r organizacja zmienia nazwę i osobowość na Pitti Immagine, a rok później Vittorio Rimbotti zostaje nominowany prezydentem CFMI.
W latach 90 tych Pitti Immagine dzięki jakości, dobrej selekcji i kompletność oferty połączonej z nowoczesnymi technikami administracji i innowacyjnymi rozwiązaniami marketingowymi i projektowymi prezentowanymi na scenie, pobija światowych liderów rynku międzynarodowego. Autorytet i fantazja przedsiębiorcza Rivettiego przynoszą agencji sukces międzynarodowy, a jego następca – Mario Boselli uzupełnia i wzmacnia dzieło. Florencja staje się światową stolicą przemysłu mody i „kultury mody” – wystawy, przestawienia, badania, inicjatywy kulturalne i artystyczne, i wielcy styliści, którzy wracają do Florencji aby uczestniczyć w wydarzeniach jedynych w swoim rodzaju. Promocja mody włoskiej, także dzięki zabiegom dyplomatycznym Rimbottiego, inżyniera i finansistę związanego z modą, zdobywa wreszcie stałą pozycję: pierwsza linia stylistów i wybory kobiece w Mediolanie, Wysoka Moda w Rzymie, wyroby męskie i innych sektorów tekstylnych, i ubrania użytku codziennego – Firenze.
CFMI, ze strategią instytucjonalną i doświadczeniem w targach, we współpracy Włoskiej i zagranicznej, rozwija różne aktywności, poświęcając dużo przestrzeni imprezom kulturalnym (Biennale di Firenze), promocji na rynkach zagranicznych (Ente Moda Italia), wydawnictwu (Edifir). Inwestuje się także w Fortezza da Basso, która zmieniła się w niezwykłą twierdzę wystaw podzieloną między mury renesansowe, pałace XVIwieczne i zakłady krawieckie ostatniej generacji high-tech
12 lutego 2001 Pitti Immaginer i CFMI świętując 50 lecie mody włoskiej, razem z Costituzione di Intesa Moda, CFMI i Sistema Moda Italia, postanowiły zintegrować system targów mody włoskiej i zawarły sojusz pomiędzy Florencją a Mediolanem w celu rozwijania Made In Italy. Nowym prezydentem Pitti zostaje Gaetano Marzotto, jeden z głównych akcjonistów Marzotto Spa i będący z generacji znanej rodziny przedsiębiorców tekstylnych, a prezydentem CFM Alfredo Canossa.
Sektor targów narodowych i międzynarodowych nieustannie się rozwija, przystosowując swoją strukturę do aktualnych potrzeb – powstają nowe sektory np. Pitti Living a Milano (pokazują na scenie nowe trendy urządzania i dekorowania mieszkania) czy Praqranze we Florencji (impreza poświęcona perfumerii).
