Słoneczna Italia to idealne miejsce dla smakoszy. Tu każdy znajdzie coś dla siebie wśród bogactwa makaronów, pizzowych placków, wspaniałych przystawek, lokalnych aromatycznych warzyw i lodów o kremowej, niezapomnianej konsystencji. Ucztę na świeżym powietrzu uzupełni karafka wina, najlepiej takiego, które chętnie pijają miejscowi.
Rzymskie wakacje
Spragnionym słońca, relaksu i dobrego jedzenia polecamy nawet krótki, kilkudniowy wypad do słonecznej Italii, gdzie zaznamy wszystkich atrakcji letniego urlopu w pigułce. Włochy cieszą także poza sezonem, zwłaszcza, gdy nie jesteśmy fanami wielkich upałów i tłumów turystów. Najbardziej znanym celem podróży jest oczywiście Rzym, gdzie co krok spotykamy zapierające dech w piersiach zabytki czy antyczne ruiny. Miasto nieustannie rywalizuje z Paryżem o tytuł najpiękniejszego w Europie. Krążąc urokliwymi uliczkami i romantycznymi zaułkami Wiecznego Miasta napotkamy wiele przytulnych, niepozornych knajpek, w których będziemy mogli rozkoszować się specjałami włoskiej kuchni. Miejscowi zazwyczaj stołują się w skromnych, dobrze ukrytych przed oczami wścibskich wczasowiczów miejscach. Tam też powinniśmy kierować swoje kroki, jeżeli unikamy tabunów ludzi, a kochamy smacznie zjeść i przy okazji nie chcemy przepłacać.
Kolorowa kuchnia włoska
Włoską kuchnię uwielbiamy za różnorodność kształtów, kolorów i smaków pasty ugotowanej al dente czy chrupiącą i niezwykle aromatyczną cieniutką pizzę z ciągnącym się serem. Smaki dań doskonale podkreślają świeżutkie, pachnące pomidory, intensywność ziół, złocista oliwa z oliwek. Dopełnieniem kulinarnej włoskiej orgii są wspaniałe lokalne wina, czarne jak smoła espresso oraz kremowe lody i sorbety. Podróżnicy zgodnie twierdzą, że najlepsze posiłki w życiu jedli właśnie na Półwyspie Apenińskim. Tam też najczęściej najadali się bez żadnego umiaru. Nie można się oprzeć prostym, a doskonałym przystawkom, świeżym okolicznym oliwkom czy uzależniającej zawartości dużych szklanek karafek. Apetyt rośnie w miarę jedzenia, więc prawdopodobnie będziemy próbowali wykraść, a przynajmniej podkupić przepis na pizzę szefa kuchni każdej z lokalnych popularnych knajpek. Unikajmy restauracji z naganiaczami – jeśli pizza tamtejszych kucharzy byłaby naprawdę warta grzechu, na stoliki czekałoby się w kolejce, a reklama byłaby zbędna. Prawdziwa pizza jest wyrabiana ręcznie, a nie wałkowana, jest miękka, cieniutka, z dość nieregularnymi pęcherzykami powietrza i śladami popiołu z opalanego drewnem pieca. Wypieka się ją jedynie przez półtorej minuty, aż skórka na krawędziach będzie lekko chrupiąca.
