Encyklopedia włoskiego slangu politycznego dysponuje słownictwem, którego nie znajdziemy w zwykłym słowniku. Warto jednak znać te słowa, gdyż są one na porządku dziennym w środowisku członków włoskiego parlamentu oraz dziennikarzy.
Wyboru słownictwa, które najlepiej określa włoską politykę i najbardziej kojarzy się z tym środowiskiem, dokonał dziennikarz Lorenzo Pregliasco w encyklopedii „Il Crollo”.
Wśród słów używanych we włoskiej polityce znalazło się między innymi słynne już określenie „bunga bunga”, odnoszące się do imprez Silvio Berlusoniego. Termin ten pojawił się po raz pierwszy w 2010 roku w zeznaniu Marokanki Ruby, potem zaś przeniknął on do języka mediów na całym świecie.
Innym znanym określeniem pojawiającym się często w odniesieniu do włoskiej polityki i umieszczonym w encyklopedii jest „lo spread”, zapożyczone z angielskiego.
Poza tym, dziennikarz opisuje też znaczenie wielu innych słów charakterystycznych dla Włoch, przykładowo: „casta”, „esodati”, „grilling czy „compravendita”.
