Ustawa 104/92 – “Ustawa ramowa o pomocy, integracji społecznej i prawach osób niepełnosprawnych”, nazywana w skrócie „ustawą 104” (wł. legge104) reguluje przyznawanie określonych świadczeń dla pracowników niepełnosprawnych oraz ich krewnych. Przepisy te są najważniejszym wyznacznikiem prawnym we Włoszech dotyczącym praw osób niepełnosprawnych i ich opiekunów.
Kim jest osoba upośledzona?
Osobą niepełnosprawną jest zazwyczaj osoba, która posiada pewne upośledzenie fizyczne, psychiczne, bądź ruchowe, w stanie stabilnym bądź pogłębiającym się.
Upośledzenie to stwarza trudności w pojmowaniu, w relacjach bądź w integracji zawodowej. W rezultacie narażającą osobę dotkniętą upośledzeniem na wyrzucenie poza margines społeczny.
Osobie niepełnosprawnej przysługują różnego rodzaju ulgi, uzależnione od stopnia posiadanej grupy inwalidzkiej, całokształtu możliwości indywidualnych, a także od efektów przechodzonych terapii rehabilitacyjnych.
By ustalić stopień niepełnosprawności należy zwrócić się do odpowiedniej komisji lekarskich, w lokalnym ośrodku zdrowia.
Korzyści wynikające z ustawy 104/92
Celem ustawy 104 jest przezwyciężenie trudności, na jakie napotykają osoby niepełnosprawne, a także polepszenie ich integracji, poprzez udzielanie ulg i korzyści, które zapewniłyby im kompletną integrację.
Część ulg i korzyści przysługuje wszystkim osobom niepełnosprawnym, natomiast niektóre ulgi są przyznawane w zależności od stopnia posiadanej grupy inwalidzkiej jak i stopnia upośledzenia.
W rzeczywistości niektóre ulgi są przyznawane w momencie uzyskania danej grupy inwalidzkiej, świadczącej o pewnym stopniu upośledzenia fizycznego, bądź psychicznego.
Korzyści jakie można uzyskać poprzez ustawę 104 są następujące:
– ulgi pracownicze
– prawo do dodatkowych zwolnień
– ułatwienia dla rodziców
Komu przysługują ulgi i ułatwienia wynikające z ustawy 104?
Osoba pracująca z dzieckiem poważnie upośledzonym, czy też osoba asystująca niepełnosprawnemu członkowi rodziny (stopień spowinowacenia do 3 stopnia), bądź też niepełnosprawny pracownik. Wszystkie te powyżej wymienione osoby mają prawo:
- nie podlegać przeniesieniom do innych siedzib miejsca pracy, bez własnej zgody;
- wyboru siedziby miejca pracy, najbliższej miejscu zamieszkania osoby, której się udziela opieki.
Z kolei pracownicy z patologiami onkologicznymi i z ograniczonymi możliwościami wypełniania obowiązków służbowych, w związku z terapiami ratującymi im życie, mają możliwość przekształcenia pełnego etatu do nie pełnego wymiaru godzin. Taka możliwość jest proponowana wszystkim pracownikom, zarówno tym z sektora publicznego jak i z prywatnego.
Prawo do przekształcenia pełnego etatu do niepełnego wymiaru godzin, przysługuje również osobom, które opiekują się swoimi bliskimi, czy też osobami z którymi mieszkają w przypadku gdy:
1) osobą chorą na nowotwór jest małżonek, dziecko lub rodzic pracownika;
2) opieka dotyczy osoby żyjącej z pracownikiem, która ze względu na swoją chorobę sama nie jest w stanie podjąć pracy.
Wiecej na: www.naszswiat.net/poradniki/133-prawa-osob-niepenosprawnych-i-ich-opiekunow-cz-1.html
