,

Reszta podbojów

przez bedy

Po zawładnięciu całą Italią, Półwyspem Bałkańskim i państwami, które obejmowały niektóre regiony nadmorskie Morza Śródziemnego, Rzym zainteresował się zdobyciem całkowitej kontroli nad najlepiej w tamtych czasach znanym morzem – Śródziemnym.
Po krótkich „wojenkach”, Rzym zagarnął Numidię, Mauretanię, Cyrenajkę, Cylicję oraz Syrię. Państwa te nie stawiły większego oporu, wyglądało to podobnie jak wojna z Macedonią.

W niecałe 100 lat Rzym miał pod swoimi rządami całe Morze Śródziemne. Była to o tyle korzystna sytuacja, gdyż nic nie mogło zagrozić państwu ze strony morza. Handel był prostszy i korzystniejszy, a państwa które trafiały pod opiekuńcze ręce Imperium posiadały wielkie przywileje: obywatele mogli posiadać obywatelstwo rzymskie, co dawało ogromne przywileje; rządy władców podbitych państw nadal mogły być sprawowane w formie samorządów, a armia państwa podbitego była wcielana w wojsko Imperium Rzymskiego. Innymi słowy ofiary stawały się wiernymi sprzymierzeńcami, które dawały wsparcie militarne i rolnicze. Rzym stał się mieszanką narodowości, kultur i języków. Nie dyskryminowano religii innych krajów, nawet, Rzymianie zapożyczali niektóre z nich do swojej „mitologii”. Dla pokonanego był do raj na ziemi.

Inaczej tyczyło się ludów barbarzyńskich. Po najechaniu Galii, Imperium miało większe problemy z ustabilizowaniem sytuacji. Pomimo zdobycia nowych terytoriów(Francja), Rzym miał problemy z ciągłymi zamieszkami i powstaniami. Jednak w upływie co najmniej paru lat Galia stała się pełnoprawną prowincją rzymską, na której zarządzał nowy centurion.

Kolejne terytoria podbite już wówczas przez potężnego wodza Juliusza Cezara to: Bretania, w części Germania, tereny dzisiejszej Belgii, Holandii, Szwajcarii i Austrii. Barbarzyńcy stawali zaciekle do walki z wrogami, jednak mimo swojej liczebności nie byli w stanie zwyciężyć doskonale uzbrojonych i wyćwiczonych legionistów.

W ciągu niecałych 300 lat od powstania państwa, Rzym opanował całą Europę Zachodnią, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu oraz skrawek Europy Środkowej. Imperium Rzymskie było jednym z najpotężniejszych państw w ówczesnym świecie, ale czy napewno nic nie mogło mu zagrozić? Chyba jednak nie.

Posiadając tak wielkie terytoria, trudno sprawuje się władzę, po ciągłych walkach armia została znacznie osłabiona, a w państwie zaczęły wybuchać różnego rodzaju powstania i zamieszki. Kraj otaczały krainy zamieszkałe przez zagorzałych rywali, którzy zjednoczywszy się stworzyli potężny atak na Imperium Romanum. Uczestniczyły w nim przeważnie plemiona barbarzyńskie, żądne odbicia terytoriów im zabranych. Rzym nie potrafił oprzeć się swoim rywalom. Po długich walkach Rzym został zdobyty, a w roku 476 n.e. wódz germański Odoaker pozbawił władzy ostatniego cesarza rzymskiego Romulusa Augustulusa. Potężne Imperium Rzymskie zniknęło tak szybko jak się pojawiło.

Materiał opracowany przez:

Poprzedni

Wojna żydowska

Bitwa pod Kannami

Następny

Dodaj komentarz