Darmowa żywność i rozrywka zawsze pomagały w zdobyciu elektoratu. Patrycjusze współzawodniczyli między sobą o to, który z nich zapewni obywatelom lepsze i bardziej imponujące widowisko. To właśnie chęć przy podobania się tłumowi doprowadziła do rozwoju igrzysk.
Dzięki umiejętności zdobywania głosów w taki sposób niektórzy robili karierę, podczas gdy innych nakłady związane ze spektaklami doprowadzały do bankructwa. Ale jako broń polityczna dobre widowisko i wystawna uczta były nie do pobicia. Stawka była wysoka. Warto było wydać majątek, aby objąć urząd publiczny.
Wyróżniano następujące rodzaje widowisk:
Walki gladiatorów
Krwawe zmagania ludzi i zwierząt. Zwyczaj walk gladiatorów wywodzi się od etruskiego zwyczaju oddawania czci zmarłym poprzez walki zamiast ofiar ludzkich.
Wyścigi rydwanów
Wyścigi odbywały się okrążeniami. Ścigało się dwóch zawodników, którzy starali się jak najszybciej dotrzeć do mety. W Starożytnym Rzymie były cztery drużyny: czerwona, biała, zielona i niebieska. Widz, który przybywał na wyścigi, ubrany był w kolory faworyzowanej drużyny i przez całą rywalizację dopingował ją. Ta rozrywka cieszyła się największą popularnością.
Naumachie
Inscenizowane bitwy morskie wystawiane na specjalnie tworzonych basenach (czasami w amfiteatrach) albo naturalnych jeziorach. Zazwyczaj przedstawiały zwycięskie bitwy wojsk rzymskich.
Występy teatralne
Sztuki greckie odgrywane przez męskich niewolników.
Materiał opracowany przez:
