Zaczęła się 6 edycja „Ballando con le Stelle”. Przez najbliższe 10 sobotnich wieczorów będziemy mogli doświadczyć wielu niezapomnianych wrażeń oraz emocji związanych z tym konkursem.
„Ballando con le Stelle”
We Włoszech nie istnieje słowo „skromny”, na pewno nie w przypadku programów telewizyjnych, każdy z nich jest wielkim widowiskiem, na wysokim poziomie i w który zaangażowane jest mnóstwo pieniędzy, dlatego te programy są tak atrakcyjne i przyciągają milionową rzeszę telewidzów. Właściwie nie ma sensu porównywać z polskimi produkcjami tego typu, najlepiej jest włączyć telewizor w odpowiednim dniu i odpowiedniej porze i samemu się o tym przekonać. Program jest w sobotę dlatego trwa długo, zaczyna się o 21 i kończy tuż przed 1. Program odbywa się na żywo z prawdziwego teatru Auditorium Rai del Foro Italico, w którym oprócz zwyklej widowni są także loże i balkony, jest ogromna przestrzeń dla orkiestry, parkiet dla tancerzy jest kilkakrotnie większy niż z Polsce i ma kształt koła. Kilkutysięczna widownia jest ubrana elegancko, na galowo, tak jak się idzie właśnie do teatru. Publiczność często reaguje bardzo żywiołowo nagradzając występy gromkimi brawami a nawet owacją na stojąco. W pierwszym rzędzie zawsze siedzi dyrektor stacji Rai1 i wiele innych znakomitych gości. Oprócz jury swoje opinie wypowiadają zaproszeni goście, siedzący przy specjalnym stoliku komentatorskim, są to w każdym odcinku inne osoby, najczęściej dziennikarze i prezenterzy telewizyjni oraz osoby związane ze światem tańca. Orkiestra gra tak pięknie, że nawet jury często składa jej gratulacje za przepiękną interpretację i aranżację bardzo znanych przebojów. Program ten zaistniał we Włoszech zanim jeszcze ktokolwiek o nim wiedział w Polsce, jest inny od tego jaki jest u nas, podobnie jak w Hiszpanii też jest zupełnie inny, chociaż bliżej mu zdecydowanie do włoskiego. Tylko w pierwszych odcinkach, gdy jest dużo uczestników pary tańczą jeden taniec, później program zawsze składa się z dwóch części, tańca przygotowanego i niespodzianek, czyli tego czego para się nie spodziewa, a ma to na celu sprawdzenie jak dobrze nauczyli się tańców i czy radzą sobie z tańczeniem w zmiennych warunkach. Program należy do łatwych w oglądaniu i nie wymaga dużej znajomości języka, ponieważ za każdym razem jest wyświetlany najpierw na scenie wielki napis jaki taniec jest tańczony, następnie na ekranie jest nazwa tańca i nazwiska tańczących oraz numer sms. Ponadto jury ocenia taniec paletkami z numerami, oceny te również są wyświetlane na ekranie.
Dane dotyczące tegorocznej edycji
Emisja w TV: sobota godz. 21 Rai1
Edycja: 6. Ilośc par: 12
Prowadzący: Milly Carlucci, Paolo Belli
Jury: Carolyn Smith (zawodowa utytułowana tancerka, obecnie nauczycielka tańca i członek jury w konkursach międzynarodowych), Fabio Canino (krytyk i komentator), Guillermo Mariotto (kreator mody ponadto stały członek jury w Ballando, Notti oraz wyborów Miss Italia), Lamberto Sposini (dziennikarz i prezenter telewizyjny), Ivan Zazzaroni (dziennikarz i komentator, głównie sportowy, od paru edycji związany z „Ballando”).
Gwiazdy:
aktorzy: Ronn Moss, Barbara De Rossi, Lorenzo Crespi, Raz Degan, Stefano Masciolini,
szpadziści: Margherita Granbassi, Stefano Pantano,
prezenterka wiadomości: Maria Concetta Mattei,
modelka: Cecilia Capriotti,
inni: Maurizio Battista, Benedetta Valanzano, Veronica Olivier.
Tanczerze:
Włosi: Samuel Peron, Simone Di Pasquale, Raimondo Todaro, Stefano Di Filippo, Roberto Imperatori, Alessandra Mason, Sara Di Vaira, Samanta Togni,
inni: Natalia Titova, Vicky Martin, Dmitry Pakhomov, Tinna Hoffmann
Włoski „taniec z gwiazdami”, nazwa jest dokładnie taka sama jak w Polsce, ale to jedna z niewielu rzeczy, które łączą te programy. Owszem dotyczy on tańca i są w nim gwiazdy, lecz tak naprawdę wiele różni się od dobrze nam znanego polskiego wydania. Program ten mimo iż zaistniał we włoskiej TV kilka lat wcześniej niż w polskiej obecnie ma dopiero swoją 6 edycję, ponieważ nie jest traktowany jak produkcja masowa co niestety ma miejsce w przypadku polskiej TV – tam zwraca się większą uwagę na jakość, a nie na ilość.
Omówię po kolei wszystkie różnice między włoską a polską edycją tego samego programu. We Włoszech od samego początku prowadzą go te same osoby, czyli Milly Carlucci i Paolo Belli, w Polsce jak wiadomo prowadzący się zmieniali. Milly prowadzi cały program, rozmawia z jury, rozmawia z para po występie, zapowiada filmiki z ich treningów, pyta o zdanie komentatorów, wprowadza inne gwiazdy itd. Natomiast Paolo przede wszystkim w bardzo elegancki i poetycki sposób zapowiada występ każdej z par, wtrącając kilka słów o tym jacy są oraz przeprowadza wywiady za kulisami, ale przed wejściem na scenę, a nie po występie, pyta o emocje i nastawienie par.
Kolejna różnica to jury, w Polsce od początku jedna i ta sama (trudno ją nazwać idealną), natomiast we Włoszech prawie w każdej edycji jest inna, dopiero teraz po raz pierwszy jest taka sama jak w poprzedniej edycji. Ponadto jury we Włoszech składa się z 5 członków, w tym jednego przewodniczącego jury. W latach poprzednich 4 członków jury było stałych a przewodniczący był zmienny, zapraszany do każdego programu inny gość honorowy, w tym znamienite zagraniczne gwiazdy – tak więc była to gwiazdorska obsada nie tylko na parkiecie, ale także w składzie jury. Były to takie postacie jak Amanda Lear (piosenkarka), Heather Parisi (tancerka), Alessandra Martinez (tancerka i aktorka), Bruno Vespa (dziennikarz i prowadzący własne programy na Rai1), Alberto Tomba (narciarz).
Jeżeli chodzi o gwiazdy, czyli uczestników konkursu to tutaj są zapraszane naprawdę wielkie gwiazdy, a nie osoby mało znane, jak to ma miejsce w polskiej edycji. Mało tego są to gwiazdy wielkiego formatu i nie tylko włoskie, ale także światowe. Szczególną sympatią darzeni są aktorzy serialu „Moda na sukces” bardzo popularnego we Włoszech, byli już w poprzednich edycjach aktorzy: Sean Kanan (serialowy Deacon), a teraz jest Ron Moss (serialowy Ridge) bodajże największa z gwiazd tego serialu. Do „Ballando con le Stelle” zapraszani są nie tylko aktorzy, ale także piosenkarze, prezenterzy telewizyjni, byłe miss Italia, politycy ale przede wszystkim sportowcy (mistrzowie świata i olimpijczycy). Ze sportowców warto wymienić piłkarza Maradonę, kolarza Mario Cippollini, pływaka Massimiliano Rosolino, lekkoatletka Fiona May, szpadzistka Valentina Vezzali.
Ogromną i dającą się zauważyć różnicą między edycją polską a włoską jest to, że program jest na żywo nie ze studia tylko z przepięknego teatru. Generalnie cały program charakteryzuje się wielkim przepychem i dobrym smakiem. Warto zwrócić uwagę także na wyjątkową orkiestrę, która akompaniuje tańczącym parom, to wysokiej klasy profesjonaliści, a to jak potrafię przearanżować znane włoskie piosenki odpowiednio do danego tańca budzi wielki podziw i zachwyt. Generalnie pary tańczą do piosenek włoskich, czego nie uświadczy się niestety w polskiej edycji programu. Szczególnie udane są podkłady do tanga, ponieważ w każdym nieodzowny jest akordeon – co nadaje jeszcze większej autentyczności.
A teraz sprawa najważniejsza zasady programu, tutaj jest największa różnica w porównaniu do naszej edycji. Przede wszystkim tańczone są inne tańce. Rodzaje tańców: standardowe (tango, walc angielski, od poprzedniej edycji także walc wiedeński i quick step), latynoamerykańskie (rumba, cha cha, paso doble, jive, samba), karaibskie (bachata, salsa, merengue) oraz flamenco. W poprzednich edycja był także tip tap (stepowanie). Na początku, przez pierwsze odcinki programu jest podobnie jak w Polsce – pary tańczą jeden taniec, który uprzednio przygotowali na ten wieczór, z tym, że nie ma tu żadnej reguły, że są tylko dwa tańce tego wieczora i do znudzenia ogląda się to samo, nie, tutaj każda para tańczy inny taniec. W kolejnych odcinkach zaczynają się już sprawdziany z umiejętności tańca. Co to znaczy? W takim odcinku występy podzielone są na dwie części, w pierwszej wszystkie pary tańczą to co przygotowały a w drugiej są zaskakiwani niespodziankami. Na przykład mają zatańczyć jeden ze swoich tańców, ale z innym partnerem, z którym nigdy wcześniej nie tańczyli, i oczywiście jest to bez żadnego wcześniejszego przygotowania. Przewodnicząca jury losuje kto z kim ma się zamienić i puszczana jest muzyka, para ma rozpoznać co to za taniec i natychmiast tańczyć, ponieważ ma limit czasowy na wykonanie tego tańca. Innym razem jest taniec niespodzianka, para wychodzi na scenę z myślą, że zatańczy przygotowany przez siebie taniec, ale okazuje się, że tego dnia obowiązują zasady tańca niespodzianki i jury losuje dla każdej z par taniec zupełnie inny, para ma szybko zastanowić się jak tańczyć lub przypomnieć sobie znaną już choreografię, najtrudniejsze jest , że strój często bardzo nie pasuje do tańca np. tańcząc walca w stroju do salsy jest niezręcznie i na odwrót. W następnym odcinku sprawdzian polega na tym, że gwiazda ma zatańczyć fragmenty 3 tańców, przy czym pierwsze 10 sekund pierwszego tańca tańczy z partnerem a następnie całą resztę, czyli 3 tańce sama indywidualnie. Kolejnym sprawdzianem jest zatańczenie z własnym partnerem 3 tańców, ale do innej muzyki niż wcześniej to tańczyli, czyli należy szybko zorientować się co to za taniec, nazwać go i tańczyć. Jeszcze innym sprawdzianem, tym razem jakby zadaniem domowym jest wykonanie 3 elementów wymaganych w programie jaki się wykonuje, mogą to być podnoszenia, kroki lub inne elementy związane z konkretnym tańcem, tym razem wszyscy wykonują ten sam taniec. Jest także zawsze jeden wieczór z flamenco, każda para musi wykonać ten taniec, a wtedy zapraszany jest cały zespół profesjonalistów, którzy najpierw opracowują choreografię dla każdej z par, a potem akompaniują im na scenie. Są jeszcze takie konkurencje, że losowo wybierane są po dwie pary, które tańczą przeciwko sobie i tylko jedna przechodzi dalej i ma pewny udział w kolejnym odcinku, a reszta, te które przegrały będą musiały ze sobą stoczyć kolejne boje zanim się okaże kto ostatecznie odpadnie.
Inne są też zasady odnośnie eliminowania par z programu. Owszem podobnie jak w Polsce, jury wystawia swoje oceny w skali od 0 do 10, maksymalnie para może zatem dostać 50 punktów, a następnie jest głosowanie telewidzów, glosy są dodawane do tych od jury. Jednak pary nie mają przypisanego od początku programu numeru, za każdym razem numer jest inny w zależności od tego w jakiej kolejności pary pojawiają się na parkiecie danego wieczora. Głosować można tylko w czasie trwania programu i to tylko w wyznaczonym do tego czasie, ponieważ w każdym głosowaniu para ma inny numerek. Największą jednak różnicą jest to, że nie odpada wcale od razu para która ma najmniej punktów, zostają 3 lub 4 pary, które dostały najmniej punktów w sumie. W tym momencie zaczyna się spareggio, czyli pojedynek między tymi jak na razie zagrożonymi parami. Pary tańczą po raz drugi, ale już inny taniec niż ten który wcześniej w programie, oczywiście mają do tego odpowiedni strój. Jury ponownie przyznaje swoje punkty i para która zatańczyła najlepiej dostaje jako bonus dodatkowo punkty od „tancerza na jedną noc”, który tańczył wcześniej i ma właśnie takie prawo przyznać zdobyte przez siebie punkty najlepszej z zagrożonych par.
„Ballerino per una notte” (tancerz na jedna noc) jest gwiazdą mega wielkości, ktoś naprawdę super sławny, kto przez jeden wieczór stara się nauczyć jednego tańca i potem jego wykonanie jest oceniane przez jury, zwykle dostaje wysokie punkty, niezależnie od poziomu wykonania. W tym roku takimi gwiazdami były dwie gwiazdy sportu: lekkoatleta Carl Lewis oraz pływaczka Federica Pellegrini, a w poprzednich latach między innymi znów gwiazdy z „Mody na sukces”, czyli Catherine Kelly i Ron Moss. Następnie pary tańczą ponownie po czym następuje głosowanie widzów i z trójki odpada ostatecznie jedna para.
Kolejną różnicą w stosunku do polskiej edycji jest ripescaggio. Polega ono na tym, że na kilka tygodni przed finałem jest wieczór wyławiania ponownie jednej pary spośród tych co już odpadły. W tym dniu te pary, które przeszły dalej i mają zapewnione miejsce w półfinale odpoczywają, a wysilają się ci co mieli wcześniej mniej szczęścia, teraz jedna z nich wygra bilet do półfinału. Najczęściej parą, której udaje się wrócić na nowo do gry jest ta, która niedawno odpadła, bo zdecydowanie umie więcej od tych, które zakończyły przygodę z tańcem znacznie wcześniej, jednak nie jest to regułą.
Finał też wygląda inaczej, bo są w nim najpierw 4 pary i tańczą kilka różnych tańców, z czego potem zostają 2 pary i walczą do końca o puchary. W nagrodę za miejsca od 1 do 3 zwycięzcy dostają puchary (każda osoba w parze, czyli i gwiazda i partner), im wyższe zdobyte miejsce tym większy puchar. Wszystkie 4 pary które biorą udział w finale dostają w nagrodę kryształowe statuetki z podobizną tańczącej pary. Ponadto ścisły finał pomiędzy dwoma parami wygląda tak, że mają przed sobą tablicę ze wszystkimi możliwymi tańcami i jedna para wybiera dla drugiej taniec (ten który uznają że przeciwnicy tańczą gorzej od nich), potem tańczą tą rundę, a następnie przeciwnicy wybierają taniec i tak każda z par tańczy tańce wybrane przez przeciwników. Zwycięzcy wybierani są przez widzów.
Od lat związani z programem są także tancerze, którzy uczą gwiazdy, a są to między innymi: Raimondo Todaro, Simone Di Pasquale, Samuel Peron, Natalia Titova, Samantha Togni, oprócz Samanthy każdy z nich ma już na koncie wygraną. Nauczycielami tańca są nie tylko Włosi, ale także tancerze z Rosji, Ukrainy, Wielkiej Brytanii czy Danii.
Jako dodatkowa konkurencja jest także turniej małych tancerzy „Ballando con le stelline”, jest to kilka par złożonych podobnie jak w przypadku dorosłych z tancerza zawodowego i amatora, którym są najczęściej dzieci występujące w filmach czy serialach. Oczywiście takie pary trenowane są przez nauczyciela. Potem na scenie występują tak samo jak dorośli i to samo jury je ocenia. Dzieci tańczą te same tańce co dorośli. Jest jeszcze jedna rzecz godna zwrócenia uwagi, jak wiadomo jest to program wieczorny i trwa do późnych godzin, w trosce o dobro dzieci ich konkurs odbywa się o takiej porze w środku programu, żeby one zdążyły przed 24, o tej porze są już żegnane i wyprowadzane ze studia. Kilka edycji temu, wśród dorosłych tancerzy była jedna uczestniczka, aktorka, która nie miała jeszcze 18 lat i też starano się tak wylosować jej nazwisko żeby swój taniec zatańczyła przez północą.
Warto również zaznaczyć że Włosi to naród bardzo solidarny i współczujący. Za każdym razem gdy we Włoszech lub na świecie wydarzy się jakaś tragedia i potrzebna jest pomoc i wsparcie, właśnie podczas takich programów na żywo, które oglądane są przez miliony widzów, rozpowszechniana jest akcja smsowa, wsparcia dla poszkodowanych. Niezależnie od głosowania na uczestników programu, każdy może wspomóc także potrzebujących, są to oczywiście dwa różne numery linii smsowych.
