Serial „Capri” powrócił na ekrany, 3 sezon tego bardzo lubianego serialu Rai1 właśnie się rozpoczął. Jest to jeden z najpiękniejszych seriali włoskich ostatnich kilku lat, piękny przede wszystkim pod względem widokowym, można nacieszyć oczy wspaniałymi krajobrazami.
„Capri” to serial współczesny, obyczajowy, bardzo regionalny, z dużym poczuciem humoru. Powstał żeby jeszcze bardziej rozpopularyzować wyspę Capri, zwaną wyspą miłości i tym samym przyciągnąć nowych turystów, mimo, że bez tego ma ich całe mnóstwo. Większość zdjęć do filmu była kręcona w plenerze: w porcie, na plażach, w ogrodach oraz na uliczkach tego jakże malowniczego miasteczka. Większość zdjęć do filmu była kręcona w plenerze: w porcie, na plażach, w ogrodach oraz na uliczkach tego jakże malowniczego miasteczka.
Jest to zupełnie inna rzeczywistość niż w Polsce, przede wszystkim jest to klimat oraz region śródziemnomorski, jakże odmienny od naszego. Wyspa słynie ze swoich przepięknych willi z cudownymi ogrodami. Rosną tam palmy, bananowce, drzewa figowe, oleandry wszelakich kolorów, canny i całe mnóstwo innych kwiatów i krzewów typowych właśnie dla tego regionu a nie spotykanych niestety w Polsce. Wyspa jak wiadomo znajduje się na morzu, ale to nie jakieś tam sobie morze, to które otacza wyspę jest szczególne, ma wspaniały szmaragdowy kolor, dookoła wyspy jest kilkanaście zatoczek oraz groty, z których dwie najważniejsze to niebieska i zielona, można do nich wpłynąć na specjalnych łódkach, ale tylko wtedy gdy nie ma przypływu i morze ma niski poziom. Wyspa ma charakter górzysty, ma bardzo dużą różnicę wzniesień, co jest tym bardziej widoczne ponieważ jest nad morzem. Są różne sposoby dostania się na górę, jednym z nich jest kolejka szynowa (podobna do tej na Gubałówce), ale ona dojeżdża do pewnego poziomu, dalej można skorzystać z minibusików, które w zapierających dech w piersiach sposób jeżdżą po krętych wąskich uliczkach tuż nad przepaściami. Wśród mieszkańców wyspy popularne oczywiście są skutery i motory. Jest także kolejka linowa widokowa, prowadząca na jeden ze szczytów, z którego jest oczywiście piękny widok na wyspę, zatoczki i morze. Na wyspę można się dostać promem lub statkiem z Neapolu, Salerno lub Sorrento, jest tu zatem port, a także marina (przystań) dla prywatnych jachtów.
Serial opowiada o rodzinie Galiani, rodzinie pochodzenia szlacheckiego. Księżna Isabella Galiani, zmarła pozostawiając spadek swoim dwóm bratankom oraz jeszcze jednej osobie, spoza rodziny. Spadkiem tym była Villa Isabella, ekskluzywny pensjonat w przepięknej willi na wyspie Capri. Spadkobiercami są bracia Massimo i Umberto Galiani, całkowicie różniący się od siebie charakterami, jeden spokojny i stateczny, a drugi lekkoduch i playboy. Bracia mają swoją rodzinna firmę, zajmującą się wynajmem łódek dla turystów oraz kutry rybackie oraz rybaków pracujących dla nich. Nie znają się na prowadzeniu pensjonatu. Na szczęście w willi pozostała, świetna kucharka bardzo przywiązana do swojej pracodawczyni, niejaka Reginella, która zna najlepsze przepisy kulinarne na całej wyspie. Wspomniana wcześniej 3 osoba, która odziedziczyła prawa do willi to Vittoria Mari, dziewczyna z Mediolanu, pani psycholog z wykształcenia, przyjeżdża na wyspę bardzo zaskoczona zapisem w testamencie nie wiedząc jaki związek ma z tą rodziną. Na miejscu próbuje się tego dowiedzieć, ale nie jest jej łatwo, bo osoba która mogłaby jej pomóc w rozwiązaniu zagadki, trzyma sekret w tajemnicy. Po wieli perypetiach i próbach odnalezienia prawdy Vittoria w końcu dowiaduje się, że jest wnuczką Reginelli oraz poznaje okoliczności śmierci jej prawdziwych rodziców jak również to, że była potem adoptowana. Początkowo dziewczyna zamierzała przyjechać na wyspę tylko na parę dni, jednak sytuacja jaką tam zastała zmieniła radykalnie jej plany i została na długo. Okazało się bowiem, ze Villa Isabella tonie w długach i trzeba podjąć decyzję czy ją ratować czy sprzedać. Osobą zainteresowaną kupnem willi był senior Scapece, właściciel jednego z ekskluzywnych hoteli na wyspie, chciał przejąć willę i przerobić ją według własnego stylu. Jednak na takie fanaberie Reginella jako moralny spadkobierca nie mogła się zgodzić. Z pomocą i świetnym pomysłem przyszła Vittoria, którą urzekły cudowne i pyszne potrawy przyrządzane przez Reginellę, postanowiono nie sprzedawać willi a otworzyć tam restaurację, po to żeby zarobić na spłacenie długów i na remonty. Był jeszcze jeden powód, dla którego Vittoria tak chętnie przedłużyła swój pobyt na wyspie – wpadł jej w oko jeden z braci Galiano – Umberto, ten co ma hulaszczą duszę, ale Vittoria jako obca na tym terenie nie znała ani jego przeszłości, ani jego zwyczajów czy charakteru. Znalazły się na wyspie osoby gotowe dokuczać i żartować z nieświadomości Vittorii, jedną z nich była Carolina Scapece, córka właściciela hotelu, który chciał odkupić willę oraz narzeczona drugiego z braci Galiano – Massima. Massimo, jest wdowcem, jego żona utonęła wypadając z jachtu. Massimo, nie może sobie darować, że nie udało mu się jej uratować, mimo, że był na miejscu i rozpaczliwie jej szukał pod wodą. Teraz jest człowiekiem, smutnym, zamkniętym w sobie, jakby bez marzeń i bez planów na przyszłość, zajmuje się firmą i nie ma czasu nawet na wychowywanie kilkuletniego syna. Teściowie zabrali go do siebie do Neapolu i są skłóceni z Massimo, obwiniając go o wypadek i śmierć córki. Vittoria jako nowa na wyspie szuka nowych znajomości i poznaje Rossellę, właścicielkę biura obsługi turystycznej, z nią się zaprzyjaźnia oraz z Reginellą, chociaż początkowo nie była przez nią lubiana. Pierwsza seria kończy się sukcesem – restauracja ma dużo gości i przynosi wielkie dochody, został na nowo otwarty pensjonat. Nicola, syn Massima wraca na wyspę, żeby zamieszkać z ojcem, a Vittoria przekonuje się, że tak naprawdę to jednak kocha drugiego z braci – Massima.
Minęło 3 lata. W drugiej serii, Reginella która od dawna podkochiwała się w jednym z rybaków firmy Galiani, niejakim Totonno, jest już z nim po ślubie, ale nie układa im się tak jak w bajce, dochodzi do kilku poważnych kłótni i Totonno wyprowadza się z willi, wynajmuje pokoik w mieście, a tam czyha na niego bardzo nim zainteresowana sąsiadka. Totonno nie odrzuca zalotów, chcąc się tym zemścić na Reginelli, a ona zaś próbuje wszelkich sposób by go jednak odzyskać. Ponieważ smakołykom Reginelli nikt nie jest w stanie się oprzeć, koniec końców Totonno wraca do swojej małżonki. Tym czasem Umberto zraniony do głębi, odrzuceniem przez Vittorię, wyjeżdża, podróżuje, bawi się, żeby ukoić ból i poznaje piękna Hiszpankę, z którą się żeni i właśnie teraz w wielkim stylu wraca na Capri. Massimo i Vittoria mimo, że zakochani w sobie i dobrze im się układa, nadal nie pobrali się, co ma im za złe Reginella. Willa dobrze prosperuje, cieszy się sławą, zarówno pensjonat jak i restauracja ma mnóstwo gości. Pewnego dnia na dnie morza znaleziono skarby, talerze i amfory z czasów antycznych, chodzą słuchy, że mogą to być skarby ze statku, który zaginął w tym rejonie. Massimo i Vittoria postanawiają zając się poszukiwaniem skarbu na szeroką skalę, ale nie jest to takie proste bo trzeba mieć na to pozwolenie z ministerstwa kultury. Na miejsce przyjeżdża młody ekspert który ma zbadać prawdziwość znalezisk, wydąć opinię oraz przyznać dotację na prowadzenie działań firmie Galianich. W międzyczasie na wyspę przyjeżdża także nastolatka o blond włosach i poszukuje swojego ojca, którym jak się okazuje jest nie kto innym jak Umberto. Matka Grety, Dunka, była kiedyś na wakacjach na Capri, a wtedy nie omieszkał jej poderwać słynny playboy Umberto Galiano. Nowo upieczony ojciec nie może się z tym pogodzić, nie przechodzi mu przez myśl, że on jest ojcem, to psuje mu reputację w towarzystwie, dlatego nie przyznaje się oficjalnie do córki i udaje, że nie ma z nią nic wspólnego. Jednak z biegiem czasu, gdy chcąc nie chcąc mieszka z dziewczyną pod jednym dachem przekonuje się, że to całkiem fajna nastolatka i zaczyna być dumny z córki. Ogłoszenie w mediach rewelacji na temat wyłowionego skarbu przyciąga na wyspę jeszcze jedną osobę, jest nią Cosimo, człowiek zajmujący się niejasnymi interesami, pełny tajemnic, zadający więcej pytań niż sam mówiący o sobie. Okazuje się, że rozpoznaje go Reginella, to przyjaciel, a jak się potem okazuje adorator matki Vittorii i to przez niego jej rodzice zginęli. Cała tajemnica rozwiązuje się powoli, jednocześnie wciągając Vittorię w pułapkę jaką zastawił na nią Cosimo, oczarowany dziewczyną łudząco podobną do matki. Jedna bracia Galiano jednoczą siły w obliczu zagrożenia i udaje im się zdemaskować Cosima i uwolnić Vittorię z jego rąk.
Jest jeszcze jedna ciekawa kwestia, Reginella, która była tak bardzo przywiązana do Donnii Isabelli, jak ją nazywała, nie mogąc pogodzić się z jej odejściem oraz czując stałą potrzebę kontaktu z nią, rozmawia z portretem Isabelli. Oczywiście robi to w tajemnicy przed wszystkimi domownikami. W drugie serii podczas gdy pensjonat był remontowany a obraz przewożony, niestety został uszkodzony i musiał być oddany do konserwacji. Reginella czuła się bardzo nieswojo nie mając jak dawniej możliwości rozmowy ze swoją Donnią. Jednak los przyszedł jej niejako z pomocą, bo w willi zamieszkała pewna francuska pisarka, która zdawała się być duchowym wcieleniem Donnii Isabelli, nad wyraz dużo wiedziała o willi a była tu po raz pierwszy. Jest jeszcze kilka innych wątków jak małżeństwo Roselli z uchodźcą z Afryki, któremu chciała pomóc legalnie zamieszkać we Włoszech jednak w końcu i oni się w sobie zakochali. Said następnie nie chcą być utrzymankiem żony, pojechał uczyć się w szkole oficerskiej na policjanta, a Rossella stała się niezwykle podejrzliwa i zazdrosna o męża.
Początek trzeciej serii mógł mocno zadziwić, ponieważ pojawiła się w nim żywa Donna Isabella Galiano, wszyscy uważali ją za zmarłą, a okazało się, że ona uciekła przed długami sfingując swoją śmierć, licząc również na to, że jej rodzina pozbędzie się zadłużonego pensjonatu, ale jak wiemy tak się nie stało. Teraz po niespodziewanej śmierci Reginelli, tuż po jej hucznych urodzinach, na których to właśnie pojawiła się z nienacka Isabella, po raz kolejny chce się pozbyć willi i wyjechać do Indii, bo tam ostatnio zamieszkuje ze swoi narzeczonym. Jednak nie będzie jej łatwo sprzedać willę, bo pozostali związani z nią pracownicy i znajomi nie życzą sobie tego, tym razem przez wgląd na pamięć Reginelli. W tym czasie nie ma niestety na miejscu braci Galiano, ani Vittorii, na placu boju pozostał Totonno, pracownicy willi i Rossella i Lucia (która w poprzedniej serii pracowała jako nurek i wyławiała skarby pomagając Galianim). Zarówno ona jak i Rosella są teraz matkami – mają kilkuletnie dziecko. A co najdziwniejsze willą chce się zając Carolina Scapece, dawny wróg a teraz odmieniona pobytem w więzieniu za przekręty jakich dopuścił się jej ojciec wraz z nią próbując kilka lat temu zaszkodzić Villi Isabelli. Carolina bardzo chce się zmienić, być nareszcie dobrym człowiekiem, słysząc że pensjonat znów tonie w długach postanawia zając się nim i przywrócić mu dawną świetność. Jednak nie jest to po myśli właścicielki. Zakładają się zatem, że przez okres 3 miesięcy jednej uda się uratować willę, a drugiej ją zniszczyć. Początkowo Carolina nie wzbudza zaufania pracowników willi, którzy widzą w niej dawnego wroga, jednak jest ktoś kto staje po jej stronie, to Rosella. W serialu pojawiają się też nowe postaci, jest to 3 przyjaciół, którzy przyjechali na wyspę świętować 30 urodziny jednego z nich, ale jak to bywa, również i oni oczarowani tą wyspą zostają na dłużej. Postanawiają zabawić się. Dwóch z przyjaciół jest milionerami a trzeci znanym alpinistą. Jubilat dostaje od wuja, który specjalnie przyjechał z USA, na urodziny bratanka, sporą sumę pieniędzy, ale z zastrzeżeniem, że powinien pojechać na Sycylię i tam zając się „interesami”. Jednak młodemu bogaczowi raczej zabawa w głowie, w przypływie szaleństwa kupuje kawałek ziemi sąsiadujący z willą oraz namiot Nomadów i organizuje w nim szaloną imprezę. Na drugi dzień okazuje się, że stracił wszystkie pieniądze, musi je jakoś odzyskać, wpadając razem na pomysł, żeby zorganizować w namiocie dyskotekę. Jednak głośna muzyka dobiegająca z namiotu przeszkadza gościom restauracji w willi spokojnie jeść, co martwi Carolinę a cieszy Isabellę. Wojna trwa, przebieg wojny pomiędzy Caroliną a Isabellą i 3 młodzieńcami jest bardzo burzliwy i cios za ciosem starają sobie zrobić na złość, posuwają się do różnych zagrań, ale w końcu trzeba podkulić ogon i prosić o pomoc, bo przyjechał ponownie wujek i trzeba jakoś wytłumaczyć się z braku pieniędzy i innych spraw. W między czasie bardzo skomplikowane relacje łączą Carolinę z alpinistą Andreą, który miał być na wyspie tylko 1 dzień i wracać do przygotowań do wyprawy w Himalaje. Jednak okazuje się, że ma kłopoty zdrowotne i musiał przejść specjalistyczne badania i postanawia nieco dłużej zostać na wyspie, żeby przemyśleć co dalej ma począć z wyprawą, jednak nie przyznaje się do niczego kolegom i udaje, że wszystko jest ok. W nieco dziwnych okolicznościach poznaje Gretę, córkę Umberta, która również w te wakacje postanowiła odwiedzić wyspę. Od tej chwili zaczyna się rywalizacja między Gretą a Caroliną o względy Andrei. Natomiast Rosella jest coraz bardziej zazdrosna o męża, tym razem o nową współpracownicę Saida. Na wyspę przyjeżdża także młoda Argentynka, córka znajomych Donnii Isabelli. Jest jeszcze wiele innych wątków, ale nie sposób opisać wszystkiego w szczegółach.
Żeby oglądać filmy włoskie w oryginale trzeba znać język, w stopniu co najmniej średniozaawansowanym. Gdy zna się świetnie język rozumie się wszystko bez problemu, gdy zna się go trochę słabiej można się paru nowych słówek lub zwrotów nauczyć oglądając. Ten film ma szczególna zaletę, niektóre postaci mówią dialektem neapolitańskim, który różni się bardzo od języka, którego my Polacy się uczymy w czasie kursów, jednak jest tak ciekawy i momentami zabawny, że warto się mu przysłuchać. Polecam go jednak również tym osobom, które słabo znają język jednak są miłośnikami pięknych widoków, lubią marzyć o dalekich i odmiennych zakątkach ziemi oraz którzy z takich filmów biorą inspirację do własnych całkowicie rzeczywistych podróży.
Serial emitowany jest około godziny 21:10 na Rai1, trudno jest jednak precyzyjnie wyznaczyć dzień, bo tam się ciągle coś zmienia, z pewnością może to być niedziela i poniedziałek, lub niedziela i wtorek. Za każdym razem przed nowym odcinkiem jest krótkie streszczenie tego co się działo do tej pory w tej serii więc, można być zorientowanym w temacie.
*** zapraszam do oglądnięcia całej galerii zdjęć – jest ich 18 a nie 9, które widać na pierwszym planie
