Zasiłki dla bezrobotnych we Włoszech

przez redakcja

Warunkiem nabycia prawa do świadczeń dla bezrobotnych we Włoszech jest zarejestrowanie się w urzędzie pracy. Prawo do specjalnego świadczenia mają osoby, które zostały zwolnione na skutek likwidacji miejsca pracy, zakończenia pracy/projektu, cięć personalnych itp.
Osoba bezrobotna we Włoszech ma prawo do zasiłku dla bezrobotnych przez okres 180 dni (osoby w wieku powyżej 50 lat przez okres 270 dni). Specjalny zasiłek dla bezrobotnych przysługuje przez okres 90 dni z możliwością przedłużenia w przypadku recesji. Zasiłek mobilnościowy przyznawany jest zwykle na okres 36 miesięcy, z możliwością przedłużenia do 48 miesięcy dla regionów
w Południowych Włoszech.

Przy ustalaniu prawa do świadczeń dla bezrobotnych bierze się pod uwagę: 2 lata ubezpieczenia
i 52 tygodniowe składki w ciągu ostatnich 2 lat. W przypadku specjalnego świadczenia dla bezrobotnych, osoba zainteresowana powinna posiadać 10-mieisęczne składki w ciągu ostatnich 2 lat w branży budowlanej, a starając się o zasiłek mobilnościowy – przynajmniej 12 miesięcy ubezpieczenia w czym jest przynajmniej 6 miesięcy efektywnej pracy.

Zasiłek jest wypłacany raz w miesiącu i wynosi obecnie 998.5 euro dla osób zarabiających przed zwolnieniem powyżej 1797.31 euro miesięcznie.Więcej informacji na temat zabezpieczenia społecznego we Włoszech znajduje się na stronie Komisji Europejskiej:
www.europa.eu.int/comm/employment_social/missoc/index_en.html
lub na stronie INFOR: www.infor.pl/dane/?right=opieka_socjalna_1&tresc=tydzien_ue

Transfer zasiłku dla bezrobotnych z Polski do Włoch

Bezrobotny z prawem do zasiłku, zarejestrowany w powiatowym urzędzie pracy ma prawo poszukiwać pracy w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej oraz prawo do transferu tego zasiłku za granicę. Formularz E303 potwierdzający prawo do tego transferu, wydawany jest
na wniosek bezrobotnego przez wojewódzki urząd pracy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania bezrobotnego.

Możliwość transferowania zasiłku dotyczy osób spełniających poniższe warunki:

– bezrobotny musi poszukiwać pracy w innym państwie członkowskim,
– osoba zainteresowana musi być uprawniona do świadczeń z tytułu bezrobocia,
– osoba zainteresowana nie może być studentem,
– osoba bezrobotna musi być zarejestrowana w urzędzie pracy przez min. 4 tygodnie (urząd ten może uznaniowo skrócić wskazany okres, szczególnie w sytuacji gdy z bezrobotnym wyjeżdża cała rodzina),
– przed wyjazdem w poszukiwaniu pracy, bezrobotny musi złożyć odpowiedni wniosek we właściwym wojewódzkim urzędzie pracy i zabrać ze sobą formularz E303. Wniosek o wydanie formularza musi zawierać informację na temat pełnego adresu zamieszkania w kraju poszukiwania pracy wraz z kodem pocztowym (nie może to być adres poste restante, czy schroniska lub pola namiotowego),
– bezrobotny musi poddać się procedurze kontrolnej w drugim państwie członkowskim np. musi wykazywać przed właściwą instytucją, że aktywnie poszukuje pracy, musi stawiać się w tej instytucji na każde jej wezwanie itd.
Po powrocie do kraju w ustalonym wyżej terminie, takiej osobie przysługiwać będzie prawo do kontynuacji zasiłku, o ile nie wykorzystała już całego okresu zasiłkowego łącznie z okresem pobierania zasiłku poza granicami kraju.

W przypadku podjęcia decyzji w sprawie wyjazdu z Polski w celu poszukiwania zatrudnienia w innym niż Polska kraju członkowskim osoba bezrobotna powinna:

1. zgłosić zamiar wyjazdu w swoim powiatowym urzędzie pracy oraz pobrać zaświadczenie niezbędne do wystawienia formularza E303;
2. złożyć wypełniony wniosek o wydanie formularza E303 z odpowiednim wyprzedzeniem
w wojewódzkim urzędzie pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania;
3. wiedzieć, że nie zgłoszenie faktu wyjazdu, może spowodować utratę prawa do zasiłku
w Polsce, a tym samym to, że nie będzie miała prawa do zasiłku w czasie poszukiwania pracy na terenie państw członkowskich;
4. wiedzieć, że brak odpowiedniego formularza uniemożliwi przyznanie i wypłatę świadczenia, bądź opóźni jego przyznanie;
5. wiedzieć, że przewidziano tylko 7-dniowy termin na przeniesienie się z jednego do drugiego kraju (termin ten będzie zachowany jeżeli w 7 dniu zgłosi się we właściwej instytucji kraju do którego wyjechała). Niedotrzymanie tego terminu spowoduje utratę prawa do zasiłku;
6. zachować trzymiesięczny termin wyjazdu z kraju w celu poszukiwania pracy, do powrotu
do kraju (chyba, że znalazła pracę);
7. przed upływem trzech miesięcy zgłosić się w swoim urzędzie pracy w celu wznowienia
wypłaty zasiłku na okres uzupełniający;
8. wiedzieć, że transfer zasiłku może odbywać się tylko raz między dwoma okresami zatrudnienia.

Poprzedni

Świadczenia rodzinne dla pracowników najemnych we Włoszech

Gomorra

Następny

Dodaj komentarz