Niedawno zmarł w Genui w wieku 69 lat. Pietro Marchesani, tłumacz poezji, prozy i dramaturgii polskiej na język włoski, doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a od 1992 roku kierownik Katedry Języka i Literatury Polskiej na Uniwersytecie w Genui. W czwartek Marchesani miał wziąć udział w Rzymie w sesji z okazji setnej rocznicy urodzin Miłosza.
Pietro Marchesani ukończył Uniwersytet Sacro Cuore w Mediolanie. W latach 1968-1971 pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim, później zaś powrócił do Mediolanu. Od 1972 wykładał na uniwersytecie w Genui, a następnie przeniósł się do Rzymu. W polskich i włoskich pismach związanych z literaturą ukazało się wiele jego artykułów i recenzji. Pisał między innymi dla „Aevum”, „Alfabeta”, „Tuttolibri”, „Vita e pensiero”, „Sabato”.
Jednak z naszego punktu widzenia największe znaczenie mają jego zasługi jako polonisty oraz tłumacza polskich dzieł na włoski. Dzięki jego pracy polska literatura stała się dostępna dla włoskich czytelników. Jego doskonała znajomości literatury polskiej i jej przekład na włoski umożliwiły mu rozpowszechnienie utworów całej plejady polskich poetów współczesnych we Włoszech. Przetłumaczył dzieła m.in.: Tadeusza Konwickiego, Czesława Miłosza, Zbigniewa Herberta, Witolda Gombrowicza, Sławomira Mrożka, Andrzeja Szczypiorskiego, Wisławy Szymborskiej oraz Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Ponadto, zajmował się analizowaniem polsko-włoskich związków w dobie Renesansu, pisał także szkice o sytuacji Jana Kochanowskiego we Włoszech oraz wizerunku Polski na Półwyspie Apenińskim.
