Święta Bożego Narodzenia we Włoszech trwają prawie cały miesiąc, a sposób ich obchodzenia różni się w zależności od regionu i odbiega od polskich tradycji.
Okres Świąt Bożego Narodzenia, określanych we Włoszech mianem Natale (etymologicznie pochodzącym od słowa nascere – czyli rodzić) zaczyna się 8 grudnia Świętem Niepokalanego Poczęcia (la festa dell’Immacolata Concezione), czyli zwiastowaniem Pannie Marii przez Anioła Gabriela. Tego dnia w większość włoskich domów ozdabia się choinkę oraz robi świąteczną szopkę z kupionych wcześniej ceramicznych lub papierowych figurek.
Drugim istotnym dniem, choć dla większości Włochów nie najważniejszym (z wyjątkiem rzymian), jest Wigilia. W Italii wigilijna kolacja nie jest tak uroczysta jak w Polsce, nie ma tradycyjnych 12 potraw, pustego talerza dla nieznajomego, oraz dań rybnych. Jest ona raczej wspólnym wyczekiwaniem na pasterkę w kościele, na którą wybiera się większość rodzin.
Dla przeważającej części Włoch, z Mediolanem na czele, najbardziej uroczystym i rodzinnym dniem jest 25 grudnia, czyli dzień Bożego Narodzenia. To właśnie wtedy Włosi zasiadają do pieczołowicie przygotowanego i składającego się z wielu potraw wspólnego obiadu, w czasie którego są otwierana również prezenty. Dobór świątecznego menu uzależniony jest od regionu Włoch – na północy daniem najbardziej typowym są faszerowane mięsem, warzywami i serem tortellini (pierożki), na południu natomiast lasagna z sosem pomidorowym, mięsem wieprzowym i kilkoma rodzajami serów. W całym kraju daniem głównym jest wielka sztuka pieczonego mięsa z ziemniakami oraz warzywami. Królem wśród deserów jest oczywiście panettone, czyli wysoka babka z ciasta drożdżowego, z bakaliami i posypana cukrem pudrem. Wśród pozostałych bożonarodzeniowych słodyczy, wymienić można: tort ryżowy, nugaty oraz odpowiednik piernika (pan speziale).
Dzień 26 grudnia, będący świętem Św. Stefana również wypełniają spotkania z rodziną. W trakcie Świąt Bożego Narodzenia Włosi często grają w karty, szczególnie na południu kraju oraz na Sycylii, gdzie popularną grą jest m.in. la scoppa – gra zespołowa kartami sycylijskimi, polegająca na zebraniu odpowiedniej liczby punktów. W karty gra się również 31 grudnia, tyle, że już w gronie znajomych. Młodzi ludzie spędzają Sylwestra w gronie swoich przyjaciół, bawią się w lokalach itp. Natomiast początek Nowego Roku, 1 stycznia, to kolejny dzień poświęcony tylko i wyłącznie rodzinie.
Okres świąteczny we Włoszech kończy się 6 stycznia Świętem Befany, czyli czarownicy latającej na miotle, która przynosi grzecznym dzieciom prezenty a niegrzecznym węgiel, popiół, cebulę i czosnek. Jednak i w tej kwestii występują pewne różnice – w Mediolanie wierzy się, że prezenty przynosi nie Befana, ale Dzieciątko Jezus. Tego dnia w szopce eksponuje się trzech Króli, którzy przynieśli Dzieciątku dary.
Źródło: wikipedia.pl
