Szkło weneckie jest od zawsze synonimem dobrego gustu i wyrafinowania, ale nie wszyscy znają jego tysiącletnią historię, pełną fascynujących przemian. Tysiącletnia tradycja szklanych wyrobów z Wenecji jest znana dzięki dokumentowi, który świadczy o działaniu warsztatu szklarskiego w tym mieście już w 982 roku.
W średniowieczu, „mrocznym” okresie historii ludzkości, kunszt szklarzy weneckich, dziedziców tradycji islamskiej i bizantyjskiej, wyróżniał się dzięki wysokiemu poziomowi wyrobów.
Już na przełomie XI i XII w., ważne domy szlacheckie z całej Europy zamawiały w warsztatach weneckich zdobione kielichy, zachowane do dziś w muzeach.
Używając niewielu prostych, żelaznych narzędzi, mistrzowie szklarstwa formują szkło z wprawą, której nie da się nauczyć w żadnej szkole. Niczym w dawnej średniowieczej pracowni, uczniowie mogą nauczyć się technik tej sztuki jedynie od starych mistrzów, pracując z pokorą właściwą tym, którzy pragną wstąpić do magicznego świata szkła.
Tradycja wenecka wywodzi się z silnego pragnienia wykorzystania rozciągliwości szkła oraz możliwości jego modelowania i wydmuchiwania, które umożliwiają mistrzowi zrealizowanie najbardziej fantastycznych projektów i uzyskanie efektów niedostępncych przy użyciu żadnego innego materiału.
W XXI wieku to niezwykłe dziedzictwo historyczne i kulturowe jest przywoływane poprzez produkcję dzieł inspirowanych historią szkła weneckiego. Używane są też nowe techniki i rozwiązania, które powodują, że wyroby te mogą zaistnieć w różnych otoczeniach, zawsze jednak jako symbol klasy i dobrego smaku.
Każdy wyrób ze szkła weneckiego, jako owoc setek lat doświadczeń, będzie nabierać wartości z czasem, jako unikat, wyprodukowany w całości ręcznie i bez użycia maszynowych technologii.
